Το ξύπνημα του Πρίγκιπα.

Θα ξυπνήσεις ένα πρωί

Και θα δεις γύρω το τίποτα

Και θα θες να ξανακοιμηθείς για να δεις όνειρα

Μα ο Μορφέας θα σε αρνείται...

Σαν τιμωρός, σαν απαγωγέας των ονείρων σου,

σαν βασανιστής, σαν αυστηρός μπαμπάς του ύπνου σου

Θα ξυπνήσεις ένα πρωί

Και θα μετρήσεις τον χρόνο

Και θα πονέσεις για τα δευτερόλεπτα που έχασες

Μα τα χέρια σου θα ναι δεμένα...

Γιατί βιάστηκες να γιατρέψεις τους φόβους σου,

γιατί αγνόησες εγωιστικά τους χτύπους σου

Θα ξυπνήσεις ένα πρωί

Και θα με ψάξεις

Και θα θες να γυρίσεις εδώ για να δεις αν περιμένω

Μα η πόρτα θα χει κάγκελα...

Όπως εκείνα που μπαίνουν στα χαμηλά παραθύρια για τους κλέφτες,

όπως εκείνα που φρενάρουν τις σκέψεις και γκρεμίζουν τους κόσμους

Θα ξυπνήσεις ένα πρωί

Και θα σαι παιδί

Και σαν παιδί θα ζεις επιπόλαια χτυπώντας τα γόνατα σου

Μα αυτή τη φορά οι πληγές δε θα κλείνουν...

Θα κλείνεις μόνο τα μάτια σαν τον Μικρό Πρίγκιπα

και θα ψάχνεις το λουλούδι σου με τα αγκάθια του

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")

Αναμονές…

Έχω κρατήσει τον χρόνο με τα ακροδάχτυλα

και τον σφίγγω τις νύχτες

Έχω αφήσει τον πόνο από τα ακροδάχτυλα

και τον χαϊδεύω τα πρωινά

Έχω πει αστείες λέξεις με τα χείλη της ζήλιας

κι έχω κλάψει σοβαρά δάκρυα με τα μάτια του φόβου

Έχω ζητήσει ν’ αλλάξει ο κόσμος

σε δευτερόλεπτα ατέλειωτης προσμονής

Έχω ξεχάσει τις αλλαγές του κόσμου

σε ώρες ατέλειωτης συνήθειας

Έχω χαρίσει λουλούδια

στις μέλισσες σου που δίψασαν για γύρη

Κι έχω πάρει πίσω καρπούς

από δέντρα που φύτεψες για μένα

Έχω χάσει εικόνες

από του κρεβατιού σου την πλώρη τα καλοκαίρια

Έχω κερδίσει σκοτάδι

από του εγωιστικού μυαλού σου τους χειμώνες

Ε.Σ. (Aπό τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")