13/6/16

Χωρίς Λόγια.


Φόβος κρυμμένος.
Κάτω από τα μαξιλάρια με τα όνειρα, μέσα στις αγκαλιές.
Στο ντουλαπάκι του μπάνιου, πλάι στην οδοντόβουρτσα.

Φόβος ακατάστατος.
Ανάμεσα στα σώματα, ανάμεσα στις λέξεις.
Στ' άπλυτα, στ' ασιδέρωτα, στα γκρεμισμένα "σ' αγαπώ".

Φόβος άχρωμος.
Πάνω στα χρώματα του έρωτα, εκείνα τα μενεξεδιά.
Πίσω απ' το μαύρο του μυαλού, εκείνο το μοναχικό, το ξένο.

Φόβος αστείρευτος.
Κοντά στα ματόκλαδα, στα δάκρυα που στάζουν.
Μέσα στα χέρια που χαϊδεύονται, στις ψυχές που συναντιούνται συχνά.

Φόβος νικητής.
Μπροστά στο τέλμα της στιγμής, λίγο πριν τις βαθιές ανάσες.
Κάτω από τα πρωινά σκεπάσματα, λίγο πριν τις φυγές.

Φόβος ψεύτης.
Δίπλα στο μαγικό, στ' απόλυτο του πάθους.
Λίγο μετά από τα χαμόγελα που προσπαθούν να ζήσουν.

Φόβος δικός σου.
Στις λαχτάρες του Σαββάτου, στα "αντίο" της Κυριακής.
Στ' ακουστικά της αναμονής, στα σύνορα με το "τίποτα".

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")