Ό,τι δεν έζησα.

Για την χώρα σου που δεν έζησα,

μα περπάτησα

και μύρισα και γεύτηκα

Για τους δρόμους σου που δεν με βγάλαν πουθενά,

μα με ταξίδεψαν

και μ’ άφησαν να τρέξω

Για τους ανθρώπους σου,

εκείνους τους άλλους που δεν τους γνώρισα,

μα τους συνάντησα πάνω σου

και τους αγάπησα πάνω σου

Για τα κλειδιά της καρδιάς σου

που δεν τα βρήκα,

μα είδα που τα κρύβεις

Για των ματιών σου τα βάθη που δεν με άντεξαν,

μα με έκλεψαν,

με πήγαν και με φέραν στου κόσμου σου τις άκρες

Για του κορμιού σου τις γραμμές και τις καμπύλες

που τσάκισαν το σώμα μου,

κι ύστερα την ψυχή μου

Για τα όνειρα σου που δεν χώρεσα να μπω,

μα στην ουρά περίμενα

κι ήταν ωραία στη σκιά τους

Για τα τραγούδια σου που μ’ έψαξαν,

μα με παράτησαν μετά

και με ξεχάσαν

Για ό,τι δεν έζησα... δεν μετανιώνω

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Aλήθειες")