Αναμονές…

Έχω κρατήσει τον χρόνο με τα ακροδάχτυλα

και τον σφίγγω τις νύχτες

Έχω αφήσει τον πόνο από τα ακροδάχτυλα

και τον χαϊδεύω τα πρωινά

Έχω πει αστείες λέξεις με τα χείλη της ζήλιας

κι έχω κλάψει σοβαρά δάκρυα με τα μάτια του φόβου

Έχω ζητήσει ν’ αλλάξει ο κόσμος

σε δευτερόλεπτα ατέλειωτης προσμονής

Έχω ξεχάσει τις αλλαγές του κόσμου

σε ώρες ατέλειωτης συνήθειας

Έχω χαρίσει λουλούδια

στις μέλισσες σου που δίψασαν για γύρη

Κι έχω πάρει πίσω καρπούς

από δέντρα που φύτεψες για μένα

Έχω χάσει εικόνες

από του κρεβατιού σου την πλώρη τα καλοκαίρια

Έχω κερδίσει σκοτάδι

από του εγωιστικού μυαλού σου τους χειμώνες

Ε.Σ. (Aπό τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")