Σκόρπια.

Στα αιώνια τικ τακ της ζωής

από ρολόι ασταμάτητο

Στα παντοτινά πήγαινε-έλα των εποχών

από βήματα βιαστικά

Στα αέναα κεντήματα των ερώτων

από βελόνες ύπουλες

...με βρήκα στον αέρα σκόρπια.

Να ψάχνω τα νήματα

να βρίσκω τις άκρες.

Να χάνω τα νήματα

να λαχταρώ τις άκρες.

Στα σύντομα βλέμματα των ανθρώπων

από λάβα καυτή

Στα μεγάλα τραύματα του χθες

από μαχαίρι ακονισμένο

Στα εφήμερα όνειρα της στιγμής

από δίψα καινούρια

...με βρήκα στα κύματα σκόρπια.

Να αφήνω ψυχή

να μαζεύω κομμάτια.

Να κερδίζω ψυχή

να προσπερνάω κομμάτια.

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")