24/1/16

Κορμί μου εσύ.




Χωρίς σχήμα
Αφημένο στο πάτωμα
Με τα δάχτυλα περασμένα γύρω γύρω
Κι ο λαιμός πουθενά.

Αν υπήρχες…
Μορφή παντού
Κάτω στρωμένα μάρμαρα
Κι οι άκρες των δαχτύλων βουτηγμένες σε σένα
Κι ο λαιμός αμέτρητα λακκάκια αναμονής
που δεν μπορεί να περιμένει.

Κύτταρα στην γέννηση τους
Αγάπες στην κορύφωση
Θέλω στη διαπασών
Και τα ξύλα πάντα στην φωτιά.

Αν δεν υπήρχες…
Ξεφτισμένες ζωές μιας ώρας
Μη αισθήματα
Αφωνία και διαφωνία μαζί
Και στάχτες που κανείς δεν θέλει να μαζέψει
ούτε να γεννηθεί απ' αυτές.

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")