13/6/16

Χωρίς Λόγια.


Φόβος κρυμμένος.
Κάτω από τα μαξιλάρια με τα όνειρα, μέσα στις αγκαλιές.
Στο ντουλαπάκι του μπάνιου, πλάι στην οδοντόβουρτσα.

Φόβος ακατάστατος.
Ανάμεσα στα σώματα, ανάμεσα στις λέξεις.
Στ' άπλυτα, στ' ασιδέρωτα, στα γκρεμισμένα "σ' αγαπώ".

Φόβος άχρωμος.
Πάνω στα χρώματα του έρωτα, εκείνα τα μενεξεδιά.
Πίσω απ' το μαύρο του μυαλού, εκείνο το μοναχικό, το ξένο.

Φόβος αστείρευτος.
Κοντά στα ματόκλαδα, στα δάκρυα που στάζουν.
Μέσα στα χέρια που χαϊδεύονται, στις ψυχές που συναντιούνται συχνά.

Φόβος νικητής.
Μπροστά στο τέλμα της στιγμής, λίγο πριν τις βαθιές ανάσες.
Κάτω από τα πρωινά σκεπάσματα, λίγο πριν τις φυγές.

Φόβος ψεύτης.
Δίπλα στο μαγικό, στ' απόλυτο του πάθους.
Λίγο μετά από τα χαμόγελα που προσπαθούν να ζήσουν.

Φόβος δικός σου.
Στις λαχτάρες του Σαββάτου, στα "αντίο" της Κυριακής.
Στ' ακουστικά της αναμονής, στα σύνορα με το "τίποτα".

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")


24/1/16

Κορμί μου εσύ.




Χωρίς σχήμα
Αφημένο στο πάτωμα
Με τα δάχτυλα περασμένα γύρω γύρω
Κι ο λαιμός πουθενά.

Αν υπήρχες…
Μορφή παντού
Κάτω στρωμένα μάρμαρα
Κι οι άκρες των δαχτύλων βουτηγμένες σε σένα
Κι ο λαιμός αμέτρητα λακκάκια αναμονής
που δεν μπορεί να περιμένει.

Κύτταρα στην γέννηση τους
Αγάπες στην κορύφωση
Θέλω στη διαπασών
Και τα ξύλα πάντα στην φωτιά.

Αν δεν υπήρχες…
Ξεφτισμένες ζωές μιας ώρας
Μη αισθήματα
Αφωνία και διαφωνία μαζί
Και στάχτες που κανείς δεν θέλει να μαζέψει
ούτε να γεννηθεί απ' αυτές.

Ε.Σ. (Από τις "40 Δαγκωμένες Αλήθειες")