"Τι σου δωσε η ζωή καλό για να θυμάσαι, σε πότισε με χάπια ηδονής..."
Ξύπνησα ένα πρωί θέλοντας να περιγράψω την ιδέα της ευτυχίας!
Ξύπνησα αυτό το πρωί θέλοντας να αποφύγω την ιδέα της δυστυχίας!
Αλλάζουν οι καιροί, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή!
Από την Κυριακή στη Δευτέρα κι από τη Δευτέρα στην Τρίτη!
Από τον ενθουσιασμό στον έρωτα κι από τον έρωτα στον ενθουσιασμό!
Γράφοντας όμως... όλα περνάνε!
Περνάει το μελάνι στην ψυχή και κάνει τη δουλειά που πρέπει!
Σταματά τις παλιές όμορφες λέξεις, διψά για καινούριες δύσκολες και μοναχικές καμιά φορά!
"Δεν έχω προβλήματα... έχω τις σκιές τους που τυλίγουν τα κύτταρα μου!
Δεν νιώθω άσχημα.... νιώθω όμως τόσα πολλά!"
Στον καθρέφτη σου αναγκάζεσαι να πεις πάντα την αλήθεια, χωρίς να χρειαστεί να του μιλήσεις!
Ευτυχώς εκείνος ακούει τις σιωπές σου!
Μόνο σ' εκείνον δεν μπορείς να κρυφτείς, αλλά ούτε και να επιτρέψεις να σε δείχνει για πάντα όπως δεν θα ΄θελες!
Κάπου εκεί θυμάσαι ότι υπάρχεις κι ότι έχεις κάνει τις επιλογές σου!
Κι αν ακόμη χρειαστεί να κάνεις άλλες... δεν βαριέσαι, δεν ήρθαμε σ' αυτόν τον κόσμο για να κρίνουμε, ούτε για να βρίσουμε, ούτε για να ξεσπάσουμε!
Αυτό το κάνουμε μόνο όταν ανοίγουμε τους λογαριασμούς μας, όταν είναι να βάλουμε πετρέλαιο, όταν δεν μπορούμε να πάμε διακοπές, όταν χάνουμε ένα φανάρι, όταν χάνουμε στα χαρτιά!
Όταν χάνουμε στην αγάπη... απλά απολαμβάνουμε τις συνέπειες του ρίσκου μας με στωϊκότητα!
Τι με έπιασε;
Μάλλον κάτι θέλει να βγει, αλλά δεν ξέρει τον τρόπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου