Κυριακές που μας πηγαίνουν κάπου αλλού...
Θα μπορούσε να μοιάζει με γιορτή, να έχει το κέφι του Σαββάτου, να έχει τον ήλιο του Καλοκαιριού, να έχει τον αέρα του έρωτα, να μυρίζει Άνοιξη, να ακούγεται σαν παραμύθι, να κυλάει σαν το γάργαρο νερό, να κοσμείται από πολύτιμους λίθους, αλλά δυστυχώς τις Κυριακές... υπάρχει πάντα κάτι για το οποίο πενθούμε!
Ο θάνατος της Cesaria Evora (έστω κι αν τέτοιες προσωπικότητες δεν πεθαίνουν ποτέ στ' αλήθεια), η επερχόμενη θανατερή επίσκεψη της Τρόικα μόλις μπει το 2012 (γιατί θα μπει... δεν το γλιτώνουμε), οι 500 νεκροί στις Φιλιππίνες από τον τυφώνα Ουάσι (Εμείς από τυφώνα γιοκ! Μόνο Τρύφωνα Σαμαρά στους "Απελπισμένους" προσεχώς στην πόλη) και η "νεκρή" φυσική μου κατάσταση, μετά από τον χθεσινό συρφετό εδώ εκεί και παραπέρα (ναι ακόμη και με λουμπάγκο, που είναι τελικά ψύξη, μπορώ και διασκεδάζω)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου